تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی منتخب بر زنان ۲۰ تا ۳۰ سال مبتلابه ناهنجاری آپر کراس دانشگاههای شهر کرج

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی منتخب برزنان ۲۰ تا ۳۰ سال مبتلابه ناهنجاری آپر کراس دانشگاه های شهر کرج بود. این تحقیق ازنظر شیوه جمع آوری اطلاعات نیمه تجربی ، کاربردی و میدانی است و به صورت پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه تحقیق حاضر را دانشجویان دختر ۲۰ ۳۰ سال که دارای ناهنجاری آپر کراس بوده و در خوابگاه دانشگاه های کرج ساکن بوده اند، تشکیل دادند.نمونه تحقیق از نوع در دسترس و گروهی از آنان ( ۵۰ نفر) که مبتلابه ناهنجاری آپر کراس و مایل به شرکت در تحقیق بودند.از بین آنها ۳۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب شده و با رضایت وارد مراحل تحقیق شدند. در این تحقیق سعی شده است نمونه ها به صورت تصادفی به ۲ گروه ۱۵ نفری که شامل گروه تجربی ( دریافت کننده تمرین ) و گروه کنترل ( عدم دریافت تمرین ) تقسیم شوند . داده ها با استفاده از ابزارها و مشاهده جمع آوری شد. به منظور بررسی و تجزیه وتحلیل آماری داده های خام به دست آمده از تحقیق ، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد . در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار برای توصیف اطلاعات و مشخص کردن تفاوتهای بین گروهی استفاده نمودیم . به منظور بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو - ویلک استفاده شد . برای تحلیل داده های نرمال از آزمون تی مستقل و درداده های غیر نرمال از آزمون من ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد.سطح معناداری آلفا نیز ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد افزایش بیشتر از حد طبیعی اندازه ی قوسهای کایفوز سینه ای و لوردوز کمری (پوسچر پشت گرد و پشت گود) یا کاهش بیش از حد طبیعی این قوسها (پوسچر نظامی و پشت صاف) ممکن است باعث ایجاد اختلالات در سه بعد عملکرد فیزیولوژیکی ، عملکرد حرکتی و عملکرد روانی - اجتماعی اشخاص شود.

Keywords:

تمرینات اصلاحی , ناهنجاری آپر کراس , عضلات چرخش دهنده فوقانی کتف , حس عمقی