تبیین مولفه های تربیت دینی مبتنی بر برنامه آموزش فلسفه به کودکان

آموزش و پرورش یا همان تعلیم و تربیت صحیح کودکان از مهمترین پایه های تعالی هر جامعهای است. برنامه فلسفه برای کودکان به منزله موضوع درسی، به کودکان نیست، بلکه هدف این است که از طریق گفتگوهای کلاسی روش فلسفی را به کودکان آموزش دهد؛ روش فلسفی یعنی روش تحقیق مدلل و تحلیل منطقی که اغلب به منزله روش سقراطی از آن نام برده می شود. فلسفه برای کودکان برنامه ای است که با تاکید بر گفتگو با همسالان و مباحثه هوشیارانه، باعث پیامدهای مثبت برای آنها میشود. آموزش فلسفه به کودکان، کودکان را هوشیارتر بودن نسبت به تفکر و یادگیری خود؛ یعنی آگاه بودن از آن چه میاندیشند و یاد میگیرند و به بیان دیگر به فراشناخت تشویق میکند. هدف اصلی این پژوهش تبیین مولفه های تربیت دینی مبتنی بر برنامه آموزش فلسفه به کودکان است. روش مورد استفاده در این پژوهش اسنادی است. در این روش منابع اصلی مورد استفاده، کتب و مدارک منثور و منظومی است که از دوره های گذشته به جای مانده و جددا۰ی از اسلاید، فیلم و سایر تکنولوژیهای ضبط وقایع تاریخی نیز در پژوهش اسنادی استفاده میشود. اطلاعات لازم در پژوهش حاضر با استفاده از روشهای مطالعات کتابخانه ای شامل کتب، مقالات، مجلات، گزارشات تحقیقی، مدارک و اسناد موجود و نیز استفاده از سایت های علمی، مصاحبه با مدیران و افراد خبره و کارشناسان مطلع در زمینه های مربوطه جمع آوری میشود. جامعه آماری تحقیق حاضر همه اسناد و متون علمی مرتبط با تربیت دینی و آموزش فلسفه برای کودکان است. یافته های پزوهش نشان داد که مولفه های تربیت دینی از قبیل مولفه های اعتقادی و فکری، تجربه درونی،التزام درونی و عمل و انجام مناسک دینی از مهمترین متغیرهای تاثیر گذار دراموزش فلسفه به کودکان است که می توان از انها در بحث آموزش مفاهیم فلسفی بهره گرفت.

Keywords:

اعتقادی و فکری , تجربه درونی , التزام درونی , عمل.