بررسی میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر بدیعه پردازی بر میزان علاقه دانش آموزان به درس ادبیات فارسی پایه نهم شهرستان مشکین شهر

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر بدیعه پردازی بر میزان علاقه دانش آموزان به درس ادبیات فارسی پایه نهم شهرستان مشکین شهر بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه نهم دبیرستان های شهرستان مشکین شهر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ می باشد. نمونه این پژوهش ۳۰ نفر بودند که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جهت گردآوری اطلاعات از مجموع نمرات دانش آموزان در پرسشنامه علاقه به درس استفاده شد. داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون با تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد روش آموزش به شیوه بدیعه پردازی باعث افزایش معنادار علاقه به درس ادبیات در دانش آموزان می شود.

Keywords:

روش آموزش بدیعه پردازی , علاقه به درس , ادبیات فارسی , دانش آموزان دختر , شهرستان مشکین شهر