بررسی اثرات پتانسیل اسمزی پلی اتیلن گلایکول و تیمار پیش سرما بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه های ژنوتیپ های مختلف گونه Poa trivialis

گونه های جنس poa از جایگاه ویژه ای در احیاء و اصلاح مراتع برخوردارند. به دلیل تولید نسبتاً بالا و قابلیت پذیرش عالی توسط دام ، ارزش خاصی جهت چرای دام دارند. به منظور بررسی اثر خشکی و تیمار سرما در مرحله جوانه زنی بذر در 3 جمعیت گونه poa pratensis با منشاء کد ژنوتیپ تالش( 27405 )،تالش( 27411 )وچابکسر ( 27407 ) آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در ژرمیناتور در شرایط استاندارد جوانه زنی انجام گرفت. م تیارهای مورد استفاده سطوح مختلف پتانسیل اسمزی ناشی از غلظت های پلی اتیلن گلایکول 6000 در 5 سطح (0 و 0/3- و 0/6- و 0/9- و 1/2- مگا پاسکال) بودند. فاکتورهای مورد اندازه گیری درصد جوانه زنی ، سرعت جوانه زنی ، طول ریشه چه ، طول ساقه چه ، نسبت ریشه چه به ساقه چه ، طول گیاهچه ، شاخص بنیه بذر ، وزن تر گیاهچه ، وزن خشک گیاهچه ونسبت وزن خشک به تر گیاهچه بودند. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ، اثر خشکی و اثر متقابل ژنوتیپ درخشکی برای بیشتر معنی دار بود . در تیمارهای 0/9- و 1/2- مگا پاسکال هیچگونه بذری جوانه نزد که نشاندهنده مقاومت کم تا متوسط این گونه به تنش خشکی بود. با افزایش تنش خشکی میانگین کلیه صفات روند کاهشی نشان داد در حالیکه نسبت طول ریشه چه به ساقه چه روند افزایش داشت. مان یگین درصد جوانه زنی در تنش 0/3- مگاپاسکال نسبت به شاهد 9 درصد کاهش اف یت. . کاهش طول ساقه چه نسبت به ریشه چه در اثر تنش خشکی بیشتر بود بطور ک یه در تنش 0/3- مگاپاسکال طول ریشه چه و ساقه چه به ترتیب 13 و درصد کمتر از شاهد بود. در مقایسه اثر تیمار پیش سرما و بدون سرما نتایج نشاندهنده برتری م تیار سرما بر رو ی بیشتر خصوصیات جوانه زنی بذر از جمله وزن خشک گا یهچه و طول ساقه چه بود. ژنوتیپ گیلان- تالش ( 27405 ) در اکثر تیمارهای خشکی از لحاظ شاخص بنه ی بذر نسببت به دو ژنوتیپ دیگر برتری داشت و بعنوان یکی ژنوتیپ مناسب برای تحقیقات بعدی و تولید بذر معرفی گردید.

بررسی اثرات پتانسیل اسمزی پلی اتیلن گلایکول و تیمار پیش سرما بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه های ژنوتیپ های مختلف گونه Poa trivialis Keywords:

poa pratensis , PEG6000 , جوانه زنی , بنیه بذر , تنش خشکی , تیمارسرما