رابطه هوش اخلاقی در جهت گیری ارزشی فردگرایی و مذهبی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد ارومیه

دانشجویان با توجه به مسائلی که در این مرحله از زندگی خود تجربه می کنند، دارای مسائلی در خصوصجهت گیری مذهبی می باشند. هدف از پژوهش حاضر پاسخگویی به این سوال است که آیا هوش اخلاقی نقسمیانجی بین جهت گیری ارزشی فردگرایی و جهت گیری دینی بین دانشجویان دانشگاه آزاد شهر ارومیه دارد.تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شاملبین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد ارومیه ۱۴۰۱-۱۴۰۰ است که ۹۸۸ نفر بودند و نمونه تحقیق با استفاده از جدول مورگان ۳۰۰ نفر بودند. روش نمونه گیری در تحقیق حاضر روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ایبود. ابزار گردآوری اطاعات شامل پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت (درونی، بیرونی)، مقیاس هوش اخلاقیلینک و کیل، مقیاس جمع گرایی فردگرایی اوکلند بود. نتایج به دست آمده نشان داد هوش اخلاقی رابطه مثبتو معناداری با جهت گیری مذهبی درونی و بیرونی دارد. فردگرایی دارای رابطه مثبت و معناداری با جهت گیریدینی درونی است، اما رابطه معناداری با جهت گیری مذهبی بیرونی ندارد. همچنین بر اساس یافته های مدلپژوهش، هوش اخلاقی نقش میانجی بین جهت گیری مذهبی درونی دارد اما نقش میانجی بین فرد گرایی وجهت گیری مذهبی بیرونی ندارد. از این رو فردگرایی از طریق هوش اخلاقی می تواند سبب تمایل افراد به جهت گیری مذهبی درونی می شود. و لذا برای تقویت جهت گیری مذهبی درونی می توان ارزش های فردی وهوش اخلاقی رو تقویت نمود

Keywords:

جهت گیری مذهبی , فرد گرایی , هوش اخلاقی