تبیین نیازهای توسعه شایستگیهای مدیران آینده در سازمانها

مدیران مهمترین عامل موفقیت و شکست سازمانها هستند، که با تکیه بر شایستگیهای خود سرنوشت محیط و اهداف سازمان را تعیین مینمایند. مفهوم شایستگی، در قلب مدیریت منابع انسانی است که مبنایی را برای یکپارچگی فعالیت-های کلیدی منابع انسانی فراهم میکند. در واقع شایستگی اساس اصلی شرکتها را تشکیل میدهد. وجود نظام مشخص برای ارتقاء و ترفیع در سازمان منجر به بهبود شایسته سالاری خواهد شد و نبود آن روابط سلسله مراتبی را تشدید خواهد کرد. یک سیستم مدیریت شایستگی اغلب با سیستمهای مدیریت یادگیری آمیخته است. مدیریت شایستگی به لحاظ اینکه دانش کلیدی مورد نیاز یک کارمند یا یک سازمان را برای دستیابی به اهدافش تعیین میکند، میتواند سهم مهمی در سطح سازمانی و فردی داشته باشد. مدیریت شایستگی و مهارتها، شدیدا به تلاشهای سازمان برای ایجاد مجموعهای جهت توانمندسازی نیرویکاری به منظور افزایش مزیت رقابتی، نوآوری و اثر بخشی، وابسته شده است. به علاوه،مدیریت شایستگی مستقیما با تلاشهای موسسه برای گسترش دانش داخلی و استقرار عملیات مدیریت دانش سازگار با عملیات موسسه، مربوط است. مدیریت شایستگی اخیرا به یک زمینه تحقیقی تبدیل شده است که تلاشهای سازمان را به سوی توسعه پرورش کارکنان، اشتراک دانش، تلاشهای یادگیری الکترونیک موسسه و همینطور کاربردهای فناوریهای معنایی نظیر مدیریت هستی شناسی جلب میکند. هدف ما در مقاله حاضر، مروری بر متداولترین و گستردهترین سیستمهای مدیریت شایستگی است تا کاربردهای مشخص این سیستمها را بررسی و جهت دهیهای پژوهشی آینده را ارائه کنیم.

Keywords:

شایستگی , مدیران شایسته , سازمان , مدیران آینده , شایسته سالاری