بررسی راهکارهای بهینه سازی فضای فیزیکی کلاس های درس دانشگاهی از منظر عناصر برنامه درسی از دیدگاه اساتید هیات علمی دانشگاه مازندران

پژوهش حاضر با اتخاذ رویکرد کیفی و به شیوه ی پدیدارشناسانه به تبیین راهکارهای بهینه سازی فضای فیزیکی کلاس های درس دانشگاهی از منظر عناصر برنامه درسی پرداخته است.برای جمع آوری اطلاعات ۸ نفر از اساتید به عنوان نمونه انتخاب و با آنها مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد.تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون(۴ مضمون سازمان دهنده و ۶۷ مضمون فراگیر)،صورت گرفت.به اینصورت که مصاحبه های ضبط شده پس از پیاده سازی،با استفاده از روش تحلیل محتوا به صورت سطر به سطر مورد بررسی و مفهوم پردازی و مقوله بندی و سپس براساس مشابهت،ارتباط مفهومی و خصوصیات مشترک بین کدهای باز،مفاهیم و مقولات مشخص شدند.براساس تحلیل محتوای مصاحبه ها و با توجه به یافته های پژوهش می توان با اتخاذ تصمیماتی در راستای بهینه سازی فضای فیزیکی کلاس درس همچون سیستم تهویه مناسب، تامین نور کافی و مجاورت به پنجره جهت استفاده از نور طبیعی و دید بیشتر، ایجاد خلوت صوتی و بصری، تامین آرامش و جلوگیری از شلوغی فضای آموزشی ، انعطاف پذیری فضای آموزشی از طریق قابل کنترل بودن محیط و رعایت در طراحی ساختار مبلمان و صندلی ها و چیدمان فضای آموزشی و همچنین بهبود شرایط روانی با ایجاد جو آموزشی مطلوب باعث رضایت دانشجویان و در نتیجه افزایش میزان یادگیری و بهره وری شد.

Keywords:

بهینه سازی , فضای فیزیکی , کلاس درس , دانشگاه , عناصر برنامه درسی