تاثیر کود فسفاته و اسید هیومیک بر شاخصهای فتوسنتز، هدایت روزنه ای و کلروفیل در کشت گیاه دارویی گلرنگ

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,552

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MPSA14_018

تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1402

Abstract:

نیازهای کودی ازجمله مهمترین عواملی هستند که بر تولید گیاهان دارویی تاثیرگذار میباشند. برای بهبود نیاز تغذیه ای گلرنگ این تحقیق به منظور امکان کاهش یا جایگزینی کودهای فسفاته با مواد هیومیک و کاهش مصرف کودهای شیمیایی انجام شد. برای این منظور از کود سوپرفسفات تریپل و اسید هیومیک (لئوناردیت) در تیمارهای ترکیبی و جداگانه زیر: -۱شاهد، -۲سوپرفسفات تریپل ۱۰۰ کیلوگرم، -۳ سوپرفسفات تریپل ۵۰ کیلوگرم، -۴لئوناردیت ۲۰۰ کیلوگرم، -۵ لئوناردیت ۱۰۰ کیلوگرم، -۶ سوپرفسفات تریپل ۵۰ کیلوگرم و لئوناردیت ۱۰۰ کیلوگرم، -۷ سوپرفسفات تریپل ۲۵ کیلوگرم و لئوناردیت ۱۵۰ کیلوگرم، -۸ سوپرفسفات تریپل ۷۵ کیلوگرم و لئوناردیت ۵۰ کیلوگرم، -۹ سوپرفسفات تریپل ۲۵ کیلوگرم و لئوناردیت ۵۰ کیلوگرم در طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان گرمی در کشت گلرنگ استفاده شد و شاخصهای کلروفیل، فتوسنتز و هدایت روزنه ای به عنوان شاخص های مهم عملکرد در گیاه گلرنگ اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد تاثیر تیمارهای مورد استفاده بر شاخص کلروفیل در سطح احتمال ۱ درصد، بر شاخص هدایت روزنه ای در سطح احتمال ۱ درصد و بر شاخص فتوسنتز در سطح احتمال ۵ درصد معنی دار بود.هنتایج مقایسه میانگین داده ها نشان داد تیمار ۶ و کمترین آن در تیمار مشاهده شد.بیشترین مقدار هدایت روزنه ای در تیمار ۶ و کمترین آن در تیمارهای ۱، ۳ و ۵ مشاهده شد. در نتایج مقایسه میانگین مقدار فتوسنتز مشاهده شد که بیشترین مقدار این شاخص در تیمار ۶ و کمترین مقدار در تیمار ۱ بود. تیمارهای ۴، ۷ و ۲ به ترتیب بعد از تیمار ۶ دارای بیشترین مقدار شاخصهای مورد اندازه گیری بود.

Keywords:

اسید هیومیک/ فسفر/ گلرنگ/ کلروفیل/ فتوسنتز

Authors

مهسا عابدی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

جلیل شفق کلوانق

دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

سعید زهتاب سلماسی

استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز