نقش آموزش و پرورش در توسعه تربیت بدنی مدارس با رویکرد توسعه پایدار

هدف این پژوهش بررسی نقش بنیادی آموزش و پرورش در توسعه ی تربیت بدنی و ارزیابی آموزش تربیت بدنی در مدارس بود، تا بتوان به الگویی برای تحول در آموزش ورزش در مدارس دست یافت؛ تحولی ساختاری و محتوایی که می باید از مدارس ابتدایی با رویکرد تربیت بدنی، برای پرورش و توسعه ی قوه خلاقیت دانش آموزان آغاز شود.عامل انسانی را از مهم ترین عامل در فرایند توسعه و تحول در بخش های متفاوت، به ویژه تربیت بدنی برشمرده اند و آموزش به عنوان شرط اصلی توسعه ی جوامع شناخته شده است. از این رو، آموزش و پرورش به مثابه ی نهادی نگرش ساز که آموزش رسمی ورزش و پرورش ورزشکاران آینده ی کشور را بر عهده دارد، بیشترین نقش را در مسیر توسعه ی ورزش، برای به فعلیت رساندن نبوغ ورزشکاران و تجهیز آنها به اصول اولیه ی تربیت بدنی داراست. اما فقدان هدف مشخص برای آموزش تربیت بدنی در مدارس، غفلت از اصول و مبادی ورزش گذشته ی ایران، تاکید بر مهارت و فن، فراموشی بعد محتوایی تربیت بدنی، نبود فضای ورزشی مناسب و کج فهمی ها و بد فهمی های اساسی نسبت به ماهیت تربیت بدنی، از دلایل اصلی ناکارآمدی آموزش ورزش در مدارس است. همین موارد این نهاد را در آموزش مقدماتی تربیت بدنی و زمینه سازی برای پرورش ورزشکارانی حرفه ای، ماهر و متعهد ناتوان ساخته اند؛ ورزشکاران فنی و مقتدری که بتوانند با درخشش در عرصه های داخلی و بین المللی، به گسترش ورزش بپردازند.

Keywords:

توسعه , توسعه ی تربیت بدنی , آموزش تربیت بدنی , تربیت بدنی , آموزش و پرورش