تاثیر اسانس روغنی (Origanum vulgare L.) بر فعالیت آنزیم آلفاگلوکوزیداز

آنزیم های آلفا آمیلاز و آلفا گلوکوزیداز از آنزیم های کلیدی به شمار می آیند که مهار آنها در درمان بیماری دیابت نقش بسزایی دارد. استفاده از منابع طبیعی به عنوان مهار کننده برای این دو آنزیم ، به علت وجود عوارض جانبی کمتر نسبت به مهار کننده های شیمیایی ، از اهداف جدید به شمار می آید. گیاهان متعلق به تیره نعنائیان از مهمترین تیره های دارای اسانس شناخته شده اند که بررسی های متعددی بر روی پتانسیل عملکرد ضد دیابتی آنها انجام شده است . در این مطالعه آنزیم آلفا گلوکوزیداز پس از هموژنیزاسیون و سانتریفیوژ از غدد گوارشی حلزون قهوه ای مرکبات استخراج شده و مورد بررسی قرار گرفت . فعالیت آنزیم آلفاگلوکوزیداز با سوبسترای پارانیتروفنیل آلفا-دی-گلوکوپیرانوزید مطالعه شد. اسانس گیری مرزنگوش (Origanum vulgare L.) به روش کلونجر انجام شد و فعالیت آنزیم آلفا گلوکوزیداز در مجاورت مقادیر مختلف اسانس استخراج شده اندازه گیری شد. میزان پروتئین موجود در عصاره آنزیمی استخراج شده ۲/۰ میلی گرم در میلی لیتر به دست آورده شد. همچنین مقادیر Km و Vmax برای آلفا گلوکوزیداز به ترتیب ۵/۱ میلی مولار و ۰۲۸/۰ میلی مولار بر دقیقه محاسبه شد. اسانس مرزنگوش با کاهش مقدار جذب موجب مهارآنزیم شد. برای آنزیم آلفا گلوکوزیداز IC۵۰ برای این گیاه ۶۶۸/۱ میلی گرم بر میلی لیتر بدست آورده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که اسانس اندام هوایی مرزنگوش می تواند به عنوان منبع طبیعی ، کم هزینه و دردسترس برای تولید مهار کننده هایی با عوارض جانبی بسیار پایین در درمان دیابت مورد پیشنهاد قرار گیرند.

Keywords:

اسانس روغنی , آلفا گلوکوزیداز , گیاهان دارویی , مرزنگوش