بررسی رابطه سبک های دلبستگی و سهل انگاری اجتماعی با بهزیستی روانی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های دلبستگی و سهل انگاری اجتماعی با بهزیستی روانی در دانشجویان بود. این پژوهش، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد نظر شامل تمامی دانشجویان موسسه غیردولتی خراسان می باشد. با توجه به ماهیت روش پژوهش و شیوع ویروس کرونا ۷۰ نفر به عنوان نمونه آماری و با بهره گیری از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰)، پرسشنامه سهل انگاری اجتماعی صفاری نیا (۱۳۸۹) و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی ریف((۱۹۹۸ بود. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده های بدست آمده به وسیلهی نرمافزار آماری SPSS۲۳ تحلیل گردید. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که که بین سهل انگاری اجتماعی و بهزیستی روانی در دانشجویان ارتباط منفی و معناداری وجود دارد، همچنین بین سبک دلبستگی اجتنابی و بهزیستی روانی در دانشجویان ارتباط منفی و معناداری وجود دارد ولی بین سبک دلبستگی ایمن و اضطرابی با بهزیستی روانی در دانشجویان هیچ ارتباط معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد در گام اول، متغیر سهل انگاری اجتماعی %۱۵/۵ از واریانس بهزیستی روانی را پیش بینی کند. در گام دوم با ورود متغیر سبک دلبستگی اجتنابی، هر دو متغیر توانستند %۲۱/۳ از واریانس بهزیستی روانی را پیش بینی کنند. بنابراین متغیر سهل انگاری اجتماعی بهترین پیشگو برای بهزیستی روانی است.

Keywords:

سبک دلبستگی اجتنابی , سبک دلبستگی ایمن , سبک دلبستگی اضطرابی , سهل انگاری اجتماعی , بهزیستی روانی