نهاد مالیات در حقوق مالیه در حقوق ایران

مالیات به عنوان ابزاری قدرتمند در اختیار سیاستمداران و دولت مردان جهت پیشبرد اهداف جامعه تلقی میگردد بطوری که یکی از مهمترین اهرم اعمال سیاست های اقتصادی و مالی به منظور سازماندهی فعالیت ها و ایجاد تعدیل های لازم در بخش های مختلف اقتصادی که قابلیت استفاده در راه های مختلفی دارد در بودجه مورد توجه است . تحلیل و بررسی وجوه تمایز مالیات قانونی و مالیات شرعی و بیان نقاط اشتراک و افتراقشان چگونگی اجرای هر کدام از آن ها در جامعه و حکومت اسلامی و روشن ساختن جایگاه هر یک در تشکیلات نظام حکومتی با توجه به ادله شرعی بسیار مهم به نظر می رسد. اینکه پرداخت یکی از وجوهات شرعی و دینی به عنوان مالیات شرعی ، پرداخت وجه دیگری از گردن پرداخت کننده ساقط می گردد یا نه نیاز به تبیین و تدقیق دارد. در اسلام دولت منابع متعدد مالی مانند زکات، خمس ، خراج و انفال در اختیار دارد. اگر این مالیات ها تامین کنند نیاز ها نباشد چه کند دولت ، این جاست که نوبت می رسد به دو مرحله دیگر، یکی آن که حاکم می تواند مالیات وضع کند، دوم از باب تزاحم اهم و مهم ، دولت می تواند چیزی وضع کند. تمامی حکومت ها در رسیدن به اهداف حکومتی تنها می توانند از ابزار مالی استمداد گیرند و این موضوع تحقق نمی گیرد الا با مساعدت مردم و پرداخت قسمتی از اموالشان به دولت که آن نیز باید در چهارچوب تعریف شده ای باشد که یا از سوی شریعت تعیین شده یا از سوی حکومت نسبت به افرادی که در آن تعاریف گنجانده می شوند. آنچه که در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد مقایسه نهاد مالیات در نظام حقوق مالیه عرفی و اسلامی است .

Keywords:

مالیات عرفی , مالیات اسلامی , وجوه تشابه , وجوه افتراق.