بررسی تاثیر مصرف محلول های گلوگز خالص و شکربر رکورد شنای نیمه استقامتی در شناگران نخبه خوزستان

هدف از این بررسی مقایسه تاثیر مصرف محلولهای قندی خوراکی بر زمان رکورد شنای 200 متر در شناگران نخبه خوزستانمی باشد. روش شناسی : در مطالعه مورد شاهدی حاضر 10 شناگرنخبه پسر از تیم شنای استانخوزستان به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند و روی نمونه ها سه نوع متفاوت مداخله در 7 روزغیر متوالی انجام شد. گروههای مورد مطالعه شامل گروه محلول گلوکز خالص 8%، گروه محلول شکر 8% و گروه محلولآسپارتام به عنوان دارونما بودند. در هر روز شناگران دومرحله شنای 155 متر کرال سینه با فاصله زمانی 10 دقیقه انجام دادند ودر این فاصله محلول قندی را مصرف کردند. رکورد هریک از دوشنا بعد از هر بار طی مسافت ثبتمی شد. در پایان اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و آزمون t مزدوج تجزیه و تحلیل شد . یافته ها :یافته های این پژوهش نشان داد تفاوت معنی داری بین رکورد دو شنا در گروه شکر وجود دارد ) p<0.05 ( و مصرف محلول شکر موجب افت رکورد شنای دوم می شود ولی مصرف گلوکز و دارونما اختلافی بین رکورد دوشنا ایجاد نمی کند )معنی دار نبوده است(. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل در ورزشهایی که کمتر از یک ساعت طول می کشند نشان داده شواهد کمی مبنی بر تفاوت در مصرف نوشیدنی ساده و حاوی کربوهیدرات است لذاافت رکورد شنا در گروه شکر با کافی نبودن تعدادنمونه ها و سطح سرمی گلوگز نسبت به دو گروه دیگر قابل توجیه است

Keywords:

محلول های قندی , شناگران نخبه , رکود شنا