اثر سطوح مختلف کودهای مولیبدن و نیتروژن بر عملکرد دانه و برخی صفتهای مرتبط به آن در دو رقم نخود

تثبیت نیتروژن مولکولی (N۲) توسط لگومها علاوه بر رفع نیازهای خود گیاه، برای گیاهانی که در تناوب سال بعد قرار میگیرد نیز بسیار مفید است. مولیبدن در تنظیم فعالیت آنزیمهای موثر در تثبیت نیتروژن نقش دارد. بنابراین، بهمنظور بررسی اثر مولیبدن و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم نخود، یک آزمایش دو ساله به صورت اسپلیت-پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم، کرمانشاه اجرا گردید. کرتهای اصلی شامل دو رقم نخود (آرمان و عادل) بودند. سطوح مولیبدن Mo۳= ۲ kg/ha)، Mo۲= ۱ و (Mo۱= ۰ از منبع مولیبدات آمونیوم و سطوح نیتروژن N۳= ۵۰ kg/ha) و , N۲=۲۵ (N۱= ۰ به شکل اوره و به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر رقم بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد کاه، تعداد دانه در غلاف و تعداد غلاف در بوته در سطح یک درصد معنیدار شد. در تیمار شاهد، میانگین عملکرد رقم عادل با ۹۲۴/۵ کیلوگرم در هکتار بیشتر از عملکرد رقم آرمان با میزان عملکرد ۸۴۷/۱ کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین میزان عملکرد دانه از مصرف ۵۰ کیلوگرم در هکتار کود اوره و ۲ کیلوگرم در هکتار کود مولیبدات آمونیوم با میزان عملکرد ۱۱۳۵/۸ کیلوگرم در هکتار به دست آمد که با تیمار مصرف ۲۵ کیلوگرم کود اوره در هکتار و ۲ کیلوگرم کود مولیبدات آمونیوم در هکتار با میزان عملکرد ۱۰۸۸/۶ کیلوگرم در هکتار اختلاف معنیدار نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده، به منظور کاهش مصرف کود، کاربرد ۲۵ کیلوگرم کود اوره در هکتار و ۲ کیلوگرم کود مولیبدات آمونیوم در زراعت دیم نخود توصیه میشود.

Keywords:

عملکرد بیولوژیک , تعداد دانه در غلاف , تعداد غلاف در بوته , آرمان , عادل.