بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر کارکردهای اجرایی بربهبود اختلال یادگیری خواندن

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر کارکردهای اجرایی بربهبوداختلال یادگیری خواندن دانش آموزان پسر پایه اول ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه پسران پایه اول ابتدایی مدارس شهر مشهد دارای اختلال یادگیری خواندن سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. با توجه به محدودیت جامعه پژوهش و نوع مطالعه حاضر، با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۳۰ پسر ابتدایی دارای اختلال خواندن انتخاب و به صورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایش در جلسات بازی درمانی گروهی طی ۱۰ جلسه تحت آموزش قرارگرفتند . قبل از آموزش از هر دو گروه آزمایشی و گواه و بررسی اختلالات خواندن به عنوان پیش آزمون بررسی های لازم صورت گرفت و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام دوره بازی درمانی بلافاصله از هر دو گروه آزمون مربوط به اختلالات خواندن به عنوان پس آزمون گرفته شد. نتایج تحلیل کواریانس یک راهه (ANCOVA) نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر کارکرد اجرایی موجب بهبود اختلال یادگیری خواندن در دانش آموزان پسر پایه اول ابتدایی شد. پیشنهاد می شود بازی درمانی مبتنی بر کارکرد اجرایی به عنوان یک مداخله ی روان شناختی موثر، در طراحی و ارائه پروتکل های درمانی اختلال یادگیری بخصوص خواندن مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

بازی درمانی , کارکرد اجرایی , اختلال یادگیری , اختلال خواندن.