بررسی تاثیر آموزش مثبت نگری بر سازگاری کارمندان شرکت شاتل

مطالعه حاضر به منظور بررسی بررسی تاثیر آموزش مثبت نگری بر سازگاری کارمندان شرکت شاتل اصفهان انجام پذیرفت. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و گروه آزمایش می باشد. جامعه آماری این پژوهش کارمندان شرکت شاتل اصفهان بود. ۳۰ نفر از کارمندان واحد فروش شیفت روز به روش نمونه گیری هدفمند با داشتن شرایط محدوده سنی ۲۲ تا ۳۸ سال و داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی به بالا و عدم ابتلاء به بیماریهای جسمانی (مانند بیماری های قلبی و عروقی، سرطان و ...) و داشتن تمایل به همکاری انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) تقسیم شدند. آزمودنیها در ۹ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هفته ای ۲ بار) در جلسات آموزش مثبت نگری شرکت کردند و این در حالی بود که آزمودنی های گروه کنترل در این مدت هیچ گونه درمان داروئی و یا روان شناختی را دریافت نکردند. .یک هفته بعد از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه به طور همزمان و جدا از هم پس آزمون و پیگیری به عمل آمد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سازگاری شغلی دیویس و لافکوایست (۱۹۹۱) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که آموزش مثبت نگری بر افزایش سازگاری شغلی آزمودنی تاثیر معنادار دارد(.(p<۰/۰۵ نمرات F برای تاثیر آموزشهای مثبت نگری بر سازگاری شغلی(ارزش پیشرفت ۰/۲۴، ارزش راحتی ۰/۸۱، ارزش پایگاه ۰/۷۹ ارزش نوع دوستی ۱/۸۱، ارزش ایمنی ۰/۱۴، ارزش خودمختاری ۰/۳۳، سبک سازگاری ( ۱/۷۴ بوده است.

Keywords:

مثبت نگری , سازگاری شغلی , شادمانی ذهنی , شرکت شاتل اصفهان.