بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک های تصمیم گیری در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول

نوجوانی یکی از چالش انگیزترین دوره های رشد زندگی انسان است. تجربه های شخصی، زیستی و روانشناختی تغییرات گسترده ای را در این دوره به وجود میآورند و طی این تغییرات، افراد محرک های رفتاری و هیجانی جدید و متفاوتی را برای زندگی بزرگسالی خود کشف میکنند. هدف اصلی این مطالعه بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک های تصمیم گیری در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر زرینه اوباتو بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر زرینه بود. تعداد نمونه بر طبق جدول مورگان برای جامعه آماری با حجم ۸۰ نفر ۶۶ نفر بود که به صورت تصافی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسش نامه های خودکارآمدری موریس و سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۲۳ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی با سبک تصمیم گیری عقلانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گیری نمود که نوجوانان با خودکارآمدی بالا بیشتر از سبک تصمیم گیری عقلانی یا منطقی استفاده می کنند.

Keywords:

خودکارآمدی , سبک های تصمیم گیری , نوجوانی.