تاکتیک های حل تعارض در انواع سبک های تفکر در دانشجویان متاهل دانشگاه تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاکتیک های حل تعارض در انواع سبک های تفکر در دانشجویان متاهل دانشگاه تهران بود. روش پژوهش رابطه ای از نوع همبستگی بود. جامعه آماری همه دانشجویان متاهل دانشگاه تهران در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. نمونه انتخاب شده ۱۵۰ نفر بود که به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک های تفکر استرنبرگ واگنر ۱۹۹۲ و حل تعارض رحیم ۱۹۸۳ پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها حاکی از تفاوت افراد با سبک های تفکر (قانون گذار، آنارشیست ها، جزئی نگر ، درون نگر، محافظه کار، الیگارشی، تک قطبی) نسبت به افراد با سبک های تفکر (قضایی، آزاداندیشف سلسله مراتبی) در سبک های حل تعارض بود. افراد با سبک های تفکر نوع اول در حل تعارض نسبت به افراد با سبک های تفکر نوع دوم عملکرد نامناسب تری داشتند. این نتایج رابطه انواع سبک های تفکر را با تاکتیک های حل تعارض مورد تایید قرار داد. بنابراین با توجه به یافته های مطالعه حاضر می توان گفت که کیفیت سبک های تفکر می تواند الگوهای حل تعارض را تعیین کند

Keywords:

تاکتیک های حل تعارض , سبک های تفکر , دانشجویان متاهل