بررسی نقش سبک های فرزند پروری والدین بر رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های فرزند پروری والدین و تاثیر آن بر رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی شهر تهران انجامشد . جامعه آماری پژوهش شامل تمامی والدین دانش آموزان دختر و پسر پایه های سوم، چهارم و پنجم ابتدایی مناطق ۵،۴،۳ و ۶شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بوده اند.نمونه پژوهش شامل ۴۰۰ نفر از دانش آموزانی است که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند ۱۹۷۳ و پرسشنامه رشد اخلاقی لطف آبادی ۱۳۸۴ است.داده ها توسط آزمون شاپیرویلک، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۱۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها نشان داد که بین متغیر رشد اخلاقی باسبک فرزندپروری سهل گیرانه و سبک فرزندپروری مستبدانه همبستگی منفی وجود دارد.همچنین بین متغیررشد اخلاقی و سبکفرزندپروری مقتدرانه همبستگی مثبت و رابطه معنادار وجود دارد.همچنین آنالیز واریانس داده ها نشان دهنده معنی دار بودن اثر متغیرسبک های فرزندپروری والدین بر رشد اخلاقی دانش آموزان است (p<۰.۰۵) . همچنین نتایج به دست آمده از مدل رگرسیونی نشانداد که بین سبک های فرزندپروری والدین با رشد اخلاقی در بین دانش آموزان ابتدایی با توجه به جنسیت کودک و پایه تحصیلیآنها رابطه مثبت و معنادار وجود دارد

Keywords:

سبک های فرزندپروری , رشد اخلاقی , دانش آموزان ابتدایی