بررسی کارایی مدل شاخص آماری در تهیه نقشه حساسیت به سیل حوزه آبخیز مهیار شمالی

سیل نوعی از بلایای طبیعی شناخته شده است که می توان آسیب های گسترده به منابع طبیعی، کشاورزی، زیرساخت ها و جوامع وارد کند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کارایی مدل شاخص آماری و نرخ پیش بینی مناطق مستعد سیل خیز با استفاده از پنج عامل موثر بر سیل خیزی ( ارتفاع، شیب، انحنای سطح، انحنای طولی و شاخص رطوبت توپوگرافی) در حوضه آبخیز مهیار شمالی در استان اصفهان است. برای رسیدن به هدف پژوهش حاضر ابتدا ۷۵ نقطه سیلابی برای منطقه شناسایی شد که از این تعداد ۷۰ درصد نقاط سیلابی (۵۳ نقطه) برای آموزش مدل و ۳۰ درصد نقاط (۲۲ نقطه) برای اعتبار مدل طبقه بندی شدند. سپس با استفاده از نقشه طبقه ارتفاعی منطقه نقشه های عوامل موثر بر سیل خیزی منطقه استخراج شده و در نهایت با استفاده از مدل شاخص آماری نقشه حساسیت سیل خیزی منطقه به دست آمد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیشترین مناطق سیل خیزی حوضه منطبق بر مناطق شمال غرب، مرکز، جنوب شرق حوضه است و همچنین نرخ پیش بینی مدل آماری با توجه به سطح زبر منحنی (AUC) برابر با ۰/۶۶۸ از عملکرد قابل قبول مدل شاخص آماری حکایت دارد.

Keywords:

مدل شاخص آماری , حساسیت سیل , سطح زیر منحنی , شاخص های ژئومورفومتری