بررسی رویکردهای معماری میان افزا در راستای طرح تغییر عملکرد (پالیمسست) بناهای تاریخی: نمونه موردی خانه سوکیاس اصفهان

خانه های تاریخی در فرآیند مدرن شدن شهرها دچار فقدان در کاربری شده اند. با رشد نگاه فرهنگی، نسبت به احیا این بناها اقداماتی صورت گرفت و از سال ۱۳۵۵ هجری شمسی برخی از خانه های واقع در جلفای اصفهان به کاربری دانشگاه تبدیل شدند که از میان آنها خانه سوکیاس به دانشکده مرمت اختصاص داده شد. در حال حاضر با توجه به اینکه دانشکده های هنر دانشگاه اصفهان هر کدام به صورت جداگانه در یک بنای تاریخی در سرتاسر اصفهان پراکنده شده اند و با توجه به این امر که مدیریت دانشگاه هنر اصفهان در حال آماده سازی ساختمانی جدید برای کل رشته های دانشگاه است و این بنا پس از آن بدون عملکرد می ماند و در طرح تفصیلی لکه فرهنگی به آن تعلق گرفته، لذا این خانه برای طرح تغییر عملکرد (پالیمسست) به خانه مد و لباس با رویکرد میان افزا گزینش شده است. ارزش این کار و اهمیت این پژوهش از آن حیث است که بناهای تاریخی به عنوان میراث ما در حال حاضر و آیندگان به حساب می آید و از این جهت معماران باید در راستای حفظ میراث خود در همه زمان ها بکوشند لذا هدف این پژوهش آن است که با نگاهی جدید بر بناهای میانافزا و کمک گرفتن از رویکردهای آن، و همچنین با استفاده از طرح تغییر عملکرد به طراحی خانه مد و لباس بپردازد. پژوهش حاضر دادههای خود را با روش کتابخانهای و میدانی فراهم کرده است و با بررسی قوانین و قواعد مربوط به بناهای میان افزا و همچنین بررسی نمونههای مطالعاتی، تلاش در ارائه طرحی با توجه به سایر شرایط همچون اقلیم، بستر طرح و تاثیرپذیری از مفاهیم نهفته در ساختار بناهای میانافزا داشته است. با استناد به نتایج به دست آمده از تحلیلها و بررسیهای گفته شده از جمله رویکردهای طراحی بناهای میانافزا، ویژگیهای بافت جلفا، ضوابط طراحی۵ اینگونه بناها، رویکرد اتخاذی این پژوهش برای توسعه خانه سوکیاسیان، رویکرد تداوم و در برخی قسمت ها رویکرد نا آشکار میباشد. اتخاذ این رویکرد با توجه به عواملی همچون موقعیت بنا، نوع کاربری و قابلیت بافت ها بوده است.

Keywords:

میان افزا , رویکرد تداوم , بافت تاریخی , محله جلفا , سوکیاس , خانه مد و لباس.