مفهوم خرد مینوی در حکمت ایران باستان (با نظر به دادستان مینوی خرد)
Publish place: Comparative theology، Vol: 14، Issue: 29
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 165
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_COTH-14-29_001
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402
Abstract:
مفهوم «خرد» در متون پهلوی دارای مراتب و درجات مختلفی است؛ چنانکه گاه سخن از خردی به میان می آید که اکتسابی است و نسبت به مرتبه فردی تعالی ندارد و گاه خرد فطری و ذاتی در نظر است که حقایق را شهودا می بیند و گاهی هم به بالاترین درجه خرد، خرد مینوی متعلق به اورمزد اشاره می شود. متن پهلوی دادستان مینوی خرد که زبان و بیانی حکمی و عرفانی دارد، به ویژه بر «آسن خرد» (خرد فطری، ذاتی، مطبوع) و «مینوی آسن خرد» یا به طور خلاصه «مینوی خرد» تاکید می ورزد و خویشکاری های این مینو را در نسبت با اورمزد و جهان منوگ و گتیگ برمی شمارد. این نوشتار با اتخاذ نظرگاه حکمت و عرفان اسلامی و با رجوع به متن فارسی میانه مینوی خرد، تاملاتی چند راجع به مفهوم خرد مینوی و چیستی و کیستی مینوی خرد طرح می کند و مطابقت آن را با سپنته مینیوی گاهانی نشان می دهد.
Keywords:
Authors
اسماعیل رادپور
استادیار گروه ادیان و عرفان، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تهران، ایران
سیده مریم اصفهانی
دانش آموخته کارشناسی ارشدزبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :