مکان یابی ژن(های) کنترل کننده عملکرد دانه و اجزای آن درگندم نان در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی با استفاده از نشانگرهای مولکولی
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 108
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-22-2_004
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402
Abstract:
تنش کمبود آب یکی از عوامل اصلی کاهش دهنده عملکرد گندم در اغلب نقاط جهان میباشد که تولید پایدار آن را دچار مشکل میکند. به منظور مکانیابی ژن(های) کنترل کننده عملکرد دانه و برخی از اجزای آن در گندم نان تحت شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، ۱۴۲ لاین اینبرد نوترکیب حاصل از تلاقی رقم متحمل به خشکی آذر۲ و پرمحصول ۸۷Zhong۲۹۱ تحت شرایط دیم و آبیاری تکمیلی مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه، وزن هزار دانه و تعداد سنبلچه در سنبله بود. چند شکلی والدین با استفاده از نشانگرهای SSR و ISSR بررسی و ۲۴ نشانگر SSR و ۱۶ نشانگر ISSR چند شکل برای تجزیهها استفاده گردید. تجزیه پیوستگی برای انتساب این نشانگرها به نقشه قبلی جمعیت مشتمل بر ۴۵ نشانگر SSR و AFLP انجام شد. نقشه حاصل دارای طول۱۳۱۰ سانتیمورگان با متوسط فاصله بین دو نشانگر ۵۵/۱۹ سانتیمورگان بود. براساس مکانیابی فاصلهای مرکب، ۱۰ و ۱۸ QTL برای عملکرد دانه به ترتیب در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی مکانیابی گردید. تعداد QTLهای شناسایی شده برای تعداد سنبلچه در سنبله در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی به ترتیب پنج و نه QTL بود. همچنین چهار QTL در شرایط دیم و نه QTL تحت آبیاری تکمیلی برای وزن هزار دانه شناسایی شد. از QTLهای مکانیابی شده برای وزن هزار دانه و عملکرد دانه به ترتیب دو و چهار QTL در هر دو شرایط پایدار و QTLهای بزرگ اثر بودند. برای صفات مورد مطالعه، تعدادی از QTLها مشترک بودند که ممکن است ناشی از پیوستگی ژنی یا اثر پلیوتروپی باشد. در گروه پیوستگی ۲، یکی از QTLهای مشترک شناسایی شده برای عملکرد دانه و تعداد سنبلچه در سنبله (۲۶/۱۸ درصد)، و برای عملکرد دانه، تعداد سنبلچه در سنبله و وزن هزار دانه (۱۸/۲۰ درصد) و همچنین QTL مشترک برای تعداد سنبلچه در سنبله و وزن هزار دانه در گروه پیوستگی ۳ (۹/۴۱ درصد) با تبیین بیش از ۱۵ درصد از تغییرات فنوتیپی این صفات جزو QTLهای بزرگ اثر بودند. برخی از نشانگرهای شناسایی شده دارای پیوستگی شدید با QTLها بودند که میتوانند برای غربال ژنوتیپها جهت گزینش لاینهای متحمل به خشکی مورد استفاده قرار گیرند.
Keywords:
Authors
محمد سخنور
دانشگاه تبریز
سید ابوالقاسم محمدی
دانشگاه تبریز
محمد مقدم واحد
دانشگاه تبریز
مظفر روستایی
موسسه تحقیقات دیم کشور مراغه