اثربخشی آموزش معکوس بر بهداشت روان دانش آموزان مقطع دوم شهرستان راور

هدف این پژوهش ، تبیین اثربخشی آموزش معکوس بر بهداشت روان دانش آموزان دخترمقطع شهرستان راور در درس زمین شناسی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و از نظر هدف کاربردی است . همه دانش آموزان مشغول به تحصیل در پایه یازدهم شهرستان راور به عنوان جامعه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. بدین منظور ۶۰ نفر از دانش آموزان پایه یازدهم به روش تصادفی ساده در دو کلاس ۳۰ نفری به عنوان گروه »آزمایش « و گروه »کنترل« جایگزین شدند. به منظور جمع آوری دادهها از مقیاس افسردگی ،اضطراب واسترس ( (DASS به عنوان پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. پس از تایید روایی صوری و محتوایی ابزار توسط اساتید حوزه علوم تربیتی ، پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ ۸۱/۰ محاسبه گردید. به منظور تجزیه وتحلیل دادهها از آمار توصیفی همچون شاخص های گرایش مرکز و شاخص های پراکندگی و آمار استنباطی آزمون لوین برای بررسی مفروضه همسانی واریانس ها و تحلیل کوواریانس چند متغیره (آزمون مانکوا) و تک متغیره و آزمون اتا با بهره گیری از نرم افزارهای ۲۴Spss استفاده شده است . نتایج تحقیق نشان داد که آموزش معکوس بر بهداشت روان دانش آموزان تاثیر بسزایی دارد، به طوری که ۵۶/۰ بهداشت روان دانش آموزان دختر پایه یازدهم در درس زمین شناسی را ارتقاء می بخشد. درنهایت ، پیشنهاد می گردد که مدیران مدارس زمینه مشارکت معلمان در کارگاههای راهبردهای نوین تدریس را فراهم نمایند تا معلمان بتوانند از رویکردهای نوین تدریس ازجمله آموزش معکوس در کلاسهای درس بهره مند گردند.

Keywords:

آموزش معکوس , بهداشت روان , یادگیری معکوس , کنترل استرس واضطراب , مهار افسردگی