تعلیم و تربیت در پساکرونا؛ مبتنی بر مدل رادار استراتژیک

هدف این ،مطالعه ارا یه مدل مناسب جهت بررسی چالش ها و فرصت ها ی محیط درونی و بیرونی پیش روی نظام تعلیم و تربیت کشور در مقابله با پاندمی کووید ۱۹ و یا هر نوع بحران ملی و جهانی دیگر است. چرا که اگر آموزش و پرورش و نظام تعلیم و تربیت نتواند در شرا یط کرونایی و پساکرونا یی براساس یک مدل و چهارچوب استراتژیک و راهبردی، برنامه های خود را تدوین کند، قادر نخواهد بود دوران سخت را مد یریت کرده و از آن گذر کند. اگرچه این بحران و این چالش کرونایی پیش رو ی، یک چالش و یک دشواری و تنگنای جهانی است اما لازم است در قلمرو جغرافیایی خو یش مبتنی بر یک مدل استراتژیک و راهبردی، به گونه ای برنامه ریزی شود تا بتوان ضمن عبور از گردنه و پیک ،بحران، شاهد آینده نگاری موفقی باشیم. بر این اساس، پژوهشگر سعی خویش را بر آن داشت تا با استفاده از تجارب زیسته در امر برنامه ریزی استراتژیک و با استفاده از منابع و مطالعات موجود، مدل رادار استراتژ یک» را برای فائق آمدن بر چالشهای پیش روی پاندومی ویروس کرونا و یا بحران های مشابه ملی و جهانی در حوزه تعلیم و تربیت پیشنهاد کند. این مدل موجب میشود تا سازمان و سیستم از اقدامات غیر علمی غیرسیستماتیک و روزمره اجتناب نموده و اطمینان کیفیت در برنامه و راهی که در پیش گرفته است را افزا یش دهد.

Keywords:

پساکرونا , کووید ۱۹ , مدل رادار استراتژیک , تعلیم و تربیت.