بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر خودپنداره و شفقت به خود در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان میاندوآب

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تاب آوری بر خودپنداره و شفقت به خود در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان میاندوآب انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است این پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون می باشند. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان میاندوآب در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند که تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند .ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه خودپنداره بک ( ۲۰۱۲) و پرسشنامه شفقت ورزی نف (۲۰۰۳) و برنامه آموش مولفه های تاب آوری شامل از ۱۲ جلسه است . این برنامه برگرفته از برنامه هندرسونو میلستین ، کروتز و انستیتوی پژوهش بود.در این پژوهش جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار ۲۵spss و جهت بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها، نشان داد: تفاوت بین دو گروه گواه و آزمایش از نظر آماری در سطح معناداری می باشد و آموزش مهارت های تاب آوری بر خودپندارهو شفقت به خود در دانش آموزان دختر پایه ششم دوره ابتدایی شهرستان میاندوآب اثربخش بوده است .

Keywords:

آموزش مهارت های تاب آوری , خودپنداره , شفقت به خود