بررسی اثربخشی درمان ذهنی سازی بر اضطراب وجودی و کیفیت زندگی بر نوجوانان در قرنطینه کرونا

هدف: پژوهش حاضر با هدف یررسی اثربخشی درمان ذهنی سازی بر اضطراب وجودی و کیفیت زندگی بر نوچوانان در دوران کرونا انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این تحقیق همه افراد شهر تهران بودند که در دوران کرونا۱۴۰۱-۱۴۰۰ دچار مشکلات روانشناختی شده اند و به مراکز مشاوره رو روانشناسی مراجعه کرده اند. از میان آن ها، ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش روان درمانی ذهنی سازی را به مدت ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ایی دریافت کرد. در حالی که، گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه با استفاده از اضطراب وجودی گود و کیفیت زندگی Sf-۳۶ در پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون و پیش آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت (p<۰/۰۵) و درمان ذهنی سازی توانست باعث کاهش معنی داری در علائم اضطراب وجودی و افزایش کیفیت زندگی در ن.جوانان در دوران کرونا در گروه آزمایش گردد. نتیجه گیری:با توجه به نتایج بدست آمده، متخصصان روانشناسی و مشاور می توانند برای کاهش و درمان نشانه های روانشناختی از قرنطینه کرونا ، اضطراب وجودی و کیفیت زندگی از روان درمانی ذهنی سازی بهره ببرند.

Keywords:

روان درمانی ذهنی سازی , منتالیزیشن , کرونا ویروس , اضطراب وجودی , کیفیت زندگی.