دیگردوستی و نقش آن بر محیط زیست پایدار

این پژوهش علمی با رویکردی جامعهشناسانه به بررسی نقطه ابهامی که در مطالعات زیست محیطی داخلی مشاهده شده است به بررسی موضوع میپردازد. مطالعه با هدف سنجش روحیه ی دیگردوستی بعنوان یکی از شاخصهای تاثیرگذار در اخلاق جمعی و تاثیر آن بر محیط زیست پایدار انجام شده است. پارادایم پژوهش اثباتگرا بوده و روش تحقیق از نوع پیمایشی با استفاده از تکنیک پرسشنامه میباشد. ملاک ارزشیابی، رواییسازه و همگرا بوده است. بمنظور پایایی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شده است. یافته ها نشان میدهد افرادی که دارای روحیهی دیگردوستی بیشتری هستند. هرگاه از دانش و آگاهی زیست محیطی بهرهمند شوند. نگرش آنها تغییر یافته و رفتارهای زیست محیطی بیشتری نسبت به افرادی که کمتر دیگردوست هستند از خود نشان میدهند. در نهایت این تغییر رفتار به تغییر در سبک زندگی آنها منجر شده که خود باعث ایجاد محیط زیست پایدار میگردد.

Keywords:

دیگر دوستی , محیط زیست پایدار , افراد دیگر دوست