پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس رویدادهای استرس زای روزمره و تجربه تروما در زنان

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس رویدادهای استرس زای روزمره و تجربه تروما در زنان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت استان قم بود. نمونه آماری از کل مراکز بهداشت استان قم و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. از بین ۸ مرکزی که انتخاب شدند، از روش نمونه گیری در دسترس آزمودنی ها انتخاب گردیدند که تعداد آنها با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر تعیین گردید. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس گرایش به اعتیاد وید و همکاران، سیاه ه رویدادهای استرس آمیز زندگی پیکل و همکاران و پرسشنامه ترومای دوران کودکی برنستاین و همکاران بودند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۵ و در دو سطح توصیفی و استنباطی(رگرسیون چندگانه به روش همزمان و ضریب همبستگی پیرسون) انجام شد. نتیجه حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که حدود ۲۹/۱ درصد واریانس گرایش به اعتیاد توسط رویدادهای استرس زای روزمره و ابعاد تجربه تروما (سوء استفاده جنسی، سوء استفاده جسمی، سوء استفاده عاطفی، غفلت عاطفی و غفلت جسمی) پیش بینی می شود. همچنین نتایج نشان داد که رویدادهای استرس زای روزمره رابطه مثبت و معناداری با گرایش به اعتیاد دارند. سوء استفاده جنسی، سوء استفاده جسمی، سوء استفاده عاطفی، غفلت عاطفی و غفلت جسمی رابطه مثبت و معناداری با گرایش به اعتیاد دارند.

Keywords:

گرایش به اعتیاد , رویدادهای استرس زای روزمره , تجربه تروما , زنان