جایگاه فرهنگ در نسل چهارم نظریه های انقلاب

انقلاب ها به دلیل ماهیت پیچیده ای که دارند در مورد نظریه پردازی های متعدد و البته متضاد قرار گرفته اند. وجوه چندگانه انقلاب ها باعث گردید تا هیچ نظریه انقلابی قادر به انعکاس همه وجوه انقلاب ها نباشد. تلاش برای ساماندهی این نظریه های دارای قدرت تبیینی محدود تاکنون منتج به شکل گیری طبقه بندی های مختلف از نظریه های انقلاب گردیده است. یکی از مهمترین این طبقه بندی ها توسط جک گلدستون ارائه شده که طی آن از وجود سه نسل نظریه های انقلاب تحت عنوان نظریه های تاریخ طبیعی انقلاب، نظریه های عمومی خشونت سیاسی و نظریه های ساختاری انقلاب سخن می گوید و در پایان از گذار به سوی نسل چهارم نظریه های انقلاب خبر می دهد. مقاله حاضر با تمرکز بر گونهشناسی نظریه های انقلاب گلدستون به تکمیل گونه شناسی او می پردازد و نسل چهارم نظریه های انقلاب را در کنار نسل های دیگر مورد بررسی قرار می دهد. نظریه پردازان نسل چهارم انقلاب برغم گوناگونی تحلیل های شان در یک چیز با هم به اشتراک می رسند و آن توجه به نقش فرهنگ در جریان پیدایش انقلاب است. نویسندگان این نسل در یک پیوستار از دو وجه ساختار و فرهنگ قرار داده می شوند که طی آن هر کدام از جایگاه های متفاوتی برخوردار هستند.

Keywords:

انقلاب , نظریه , جامعه شناسی , تغییر اجتماعی , ساختار اجتماعی