دیپلماسی عمومی فدراسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران در گسترش زبان ملی؛ مطالعه ی موردی بنیاد روسکی میر و بنیاد سعدی

گسترش زبان یکی از ابزارهای دیپلماسی عمومی است که دولت ها توجه بسیاری به آن دارند. گسترش زبان رسمی هر کشور باعث ارتقای قدرت نرم در سطح بین الملل می گردد و در همین راستا بسیاری از کشورهای جهان این موضوع را در دستور کار قرار داده اند و بنیادها و موسسات مختلفی نظیر آلیانس در فرانسه، گوته در آلمان، کنفسیوس در چین، شورای بریتانیا در انگلستان، یونس امره در ترکیه، سروانتس در اسپانیا و ... تشکیل شده اند. در ایران و روسیه نیز اهمیت این موضوع از سوی متولیان فرهنگی احساس شده است و از همین روی بنیاد سعدی در جمهوری اسلامی ایران و بنیاد روسکی میر در فدراسیون روسیه با ساختارها و اساسنامه های مخصوص به خود شروع به کار نمودند. بررسی فعالیت های همتایان فرهنگی در سایر نقاط جهان به استفاده از تجربیات آنها و تسریع در حصول نتیجه مورد نظر منجر می شود و از این رهگذر می توان برنامه های فرهنگی گسترش زبان را با بازدهی بیشتری به ثمر رساند. بنیاد روسکی میر در روسیه از تشکیلات موفق در گسترش زبان روسی محسوب می شود و با بررسی و تطبیق فعالیت های بنیاد سعدی و بنیاد روسکی میر می توان به نتایج بهتری در امر تبادلات فرهنگی و گسترش زبان فارسی در جهان داشت. لذا این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که دیپلماسی عمومی روسیه و ایران در امر گسترش زبان در جهان چگونه است و با توجه به ظرفیت های بنیاد سعدی چه استفاده هایی از تجربیات بنیاد روسکی میر می توان داشت؟ در پاسخ به این پرسش با بررسی اسناد تدبیر سیاست خارجی، اساسنامه های دو بنیاد و سایت های مربوطه کیفیت دیپلماسی عمومی دو کشور تبیین می گردد و فعالیت های دو بنیاد به شکل تطبیقی مورد بررسی قرار می گیرند. در پایان این نتیجه حاصل می شود که بهره گیری از ابزار رسانه ای روزآمد و امتزاج آموزش فرهنگ و زبان منجر به جذب بیشتر مخاطب می شوند.

Keywords:

بنیاد روسکی میر , فدراسیون روسیه , بنیاد سعدی , قدرت نرم , دیپلماسی عمومی