اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری معلمان دوره ابتدایی شهرستانساری

سلامت روان به عنوان یکی از عوامل اساسی در افزایش کارایی و کاهش ایجاد عوارض جسمی و روانی در حرفهمعلمی عنوان شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکریمعلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری می باشد. روش این پژوهش آزمایشی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون وپس آزمون و گروه کنترل است. جامعه پژوهش حاضر عبارت است از کلیه معلمان دوره ابتدایی شاغل نیمسال تحصیلی دوم ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در اداره آموزش وپرورش شهرستان ساری که تعداد ۳۲ نفر نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی ساده در قالب ۲ گروه ۱۶ نفری (گروه های آزمایشی و کنترل) تقسیم شدند. برای گردآوریداده ها از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه نشخوار فکری نالن هوکسما و مارو ۱۹۹۱ استفاده شدهاست. برای تحلیل آماری داده ها از روش های آمار توصیفی استنباطی مانند تحلیل کوواریانس (مانکوا) و نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شد. اکثریت شرکت کنندگان زن و دارای لیسانس و در گروه سنی ۳۰ الی ۴۰ سال بودند. میانگین سن شرکت کنندگان گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۴۱/۱۲ و ۴۴/۸۰ بود. میانگین متغیر نشخوار فکری در گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون ۴۸/۹۵±۴/۲۵ که در مرحله پس آزمون به میزان ۴۰/۱۳±۵/۵۲ کاهش یافته است. در گروه کنترل مرحله پیش آزمون ۴۵/۲۰±۶/۲۰ که در مرحله پس آزمون ۴۵/۵۶±۴/۹۰ نسبتا ثابت مانده است. میانگین متغیر نشخوار فکری در دو گروه حاکی از وجود تفاوت معنیدار است که این مسئله نشان دهنده اثربخشی درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بوده است P<۰/۰۰۱ معنی دار شدن تاثیر نشانگر آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدمتقابل توانسته است نشخوار فکری و مولفه های آن را در معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری کاهش دهد. لذا میتوانبه عنوان روش مداخله ای موثر برای ارتقا سلامت روانی افراد، به ویژه معلمان استفاده کرد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , نشخوار فکری , معلمان