تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی فزآینده بر عامل فیبروبلاست ۲۱ و حساسیت به انسولین درمردان غیرورزشکار میانسال

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطح سرمی فیبرو بلاست ۲۱ و حساسیت به انسولیندر مردان ورزشکار میانسال می باشد. مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی باکنترل و از لحاظ هدف کاربردی است که با طرحپیش آزمون و پس آزمون انجام شد. نمونه آماری این تحقیق شامل ۳۰ مرد میانسال که ساکن شهرستان مشهد با دامنهسنی ۴۰ تا ۶۰ سال بودند. آزمودنی ها بر اساس شرایط تحقیق به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت و فرم رضایت نامه راامضا کردند. در این پژوهش سطح فعالیت جسمانی افراد با استفاده از پرسشنامه ارزیابی فعالیت جسمانی کیزر مشخصشد، همچنین ازجمله معیارهای خروج آزمودنی ها از پژوهش حاضر شامل ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، دیابت،اختالالت نورولوژیک، فشار خون و حضورنداشتن در برنامه تمرینی مدنظر در دو جلسه متوالی یا سه جلسه غیرمتوالی بود.در این تحقیق ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه تجربی قرار گرفتند و به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه تمرینهای مقاوتی فزآینده انجام دادند. ارزیابی آماری با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح ۰۵ / ۰ > P انجام شد. یافتههای تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین شاخص فیبروبلاست ۲۱ و حساسیت به انسولین در گروه تجربی نشان داد( ۰۵ / ۰ ) و موجب افزایش معنیداری نسبت به دوره قبل از تمرین شد. نتایج نشان داد، تمرینات مقاومتی فزآینده باعثافزایش سطح سرمی فیبروبلاست ۲۱ و بهبود حساسیت به انسولین در مردان غیرورزشکار میانسال می شود.

Keywords:

تمرین مقاومتی , مقاومتی فزآینده , فیبروبلاست ۲۱ , مردان میانسال , غیرورزشکار , انسولین , حساسیت به انسولین