مقایسه علائم روانی و فرسودگی شغلی کارکنان روزکار و نوبتکار شرکت پتروشیمی فن آوران در سال ۱۳۹۷

امروزه در بسیاری از سازمان ها، فشارهای روانی با درجات گوناگونی وجود دارد که یکی از پیامدهای آن پدیده فرسودگی شغلی و اولین آسیب آن رنج بردن از فرسودگی جسمی است. فرسودگی عاطفی و ایجاد نگرش های منفی نسبت به خود، شغل، سازمان و به طور کلی زندگی، پیامدهای بعدی کارزدگی هستند. هدف از این پژوهش مقایسه علائم روانی و فرسودگی شغلی کارکنان روزکار و نوبتکار یک شرکت پتروشیمی در جنوب کشور می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارمندان مجتمع در سال ۱۳۹۷ است که از میان آنها ۸۸ تن با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های فرسودگی شغلی مسلچ و چک لیست نشانه های علائم روانی -R۹۰SCL- و آزمون های آمار توصیفی و آمار استنباطی (کولموگروف- اسمیرنوف و روش تحلیل واریانس چند متغیره) و نرم افزارآماریSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج پژوهش، علائم روانی و فرسودگی شغلی بین دو گروه تفاوت معناداری ندارند. همچنین در مقایسه ابعاد ۱۲گانه متغیرهای وابسته، مشخص گردید افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و ترس مرضی بین کارکنان نوبتکار و روزکار تفاوت معناداری دارند. صنعت پتروشیمی از اهمیت ویژه ای در اقتصاد و بهره وری کشور برخوردار می باشد. کار در مناطق گرمسیر با آلودگی بیش از حد مجاز استاندارد همراه با ساعات کاری طولانی و برنامه نوبتکاری، در بروز فرسودگی شغلی و تهدید سلامت روان کارکنان نقش به سزائی داشته و پژوهش در این زمینه به عنوان یک بازخورد در ارتقاء بهداشت روان افراد و ارتقاء سطح کیفیت شغلی آنان می تواند نقش خاصی داشته باشد.

Keywords:

فرسودگی شغلی , علائم روانی , کارکنان روزکار و نوبتکار , شرکت پتروشیمی.