بررسی چرا که داماد و وزن مخصوص ظاهری خاک مراتع شور و قلیا (مطالعه موردی: مراتع اینچه برون استان گلستان)

مقاومت خاک در مقابل ترس و گوش‌های آبی و بادی، قرار گرفتن بذور گیاهان مرتعی در خاک، استقرا و ریشه دوانی گیاهان در خاک و سرعت نفوذ آب به داخل خاک، به عواملی همچون پوشش سنگی به لاشبرگ ، پوشش تاکی، شدت بارندگی، مقدار مواد درشت در سطح خاک، شیب زمین، بافت خاک، تراکم قشر سطحی خاک، جرم مخصوص ظاهری و میزان رطوبت اولیه بستگی دارد. لگد کردی دام و کاهش پوشش گیاهی در اثر چرای بی‌رویه ناشی از اثرات فاکتورهای مهم سرعت نفوذ آب در مناطق و قرار گرفتن بذور گیاهان مرتعی در خاک می‌باشد. الگوی پراکنش گیاه دیگری مراتب صورت لکه‌های گیاهی است. با توجه به حساس و شکننده بودن تعادل اکولوژیک ی موجود بین عوامل محیطی و لکه‌های گیاهی و نقش فشار چرا در ایجاد و تغییر عوامل خاکی، ارائه همراه کار مدیریتی در جهت بهبود مراتع منطقه، مستلزم شناخت تفسیر چرا و قرق در تغییر الگوی لکه‌های گیاهی و رابطه آن با عوامل خاکی از جمله تراکم خاک و وزن مخصوص ظاهری است. از طریق رسم منحنی تعداد دانگ ها نسبت فاصله از آغل پس ناشی فشار چرای سنگین A) ، محدود چرای ثابت B) و محدود ه بدون چرا C) پس تکرار تأیید شد. با استفاده از سیلندرهای استاندارد ، نمونه‌های دست نخورده از سطح خاک تشییع و در آزمایشگاه پراکنش سطح خاک در نواحی با شدت چرای متفاوت تعیین گردید . جدول تجزیه واریانس نشان می‌دهد که: بین تراکم سطحی خاک (وزن مخصوص ظاهری) کلیه محدوده‌های چرایی در صد یک در صد اختلاف معنی‌دار وجود دارد. بین تراکم سطحی خاک (وزن مخصوص ظاهری) لکه‌های گیاهی و فضای بین لکه ها نیز در سطح یک در صد اختلاف معنی‌دار وجود دارد. نتایج آنالیز حداقل اختلاف معنی دار LSD) آزمون نشان می‌دهد که: بین تراکم سطحی خاک (وزن مخصوص ظاهری) لکه‌های گیاهی در محدوده چرایی شدید و پر کن سطحی خاک بین لکه ها در همین محدوده اختلاف معنی داری در سطح یک در صد وجود دارد.

Keywords:

شدت چراغ , تراکم خاک , مراتع شور و قلیا , استان گلستان