اولویت بندی نقش عوامل فیزیکی و معماری محیط کار در ارتقای عملکرد پرسنل سازمان های پروژه محور

مقاله حاضر پژوهشی عملی جهت بررسی تاثیر عوامل فیزیکی و معماری موثر بر ارتقای عملکرد منابعانسانی در سازمان های پروژه محور است. ازآنجایی که اهرم اصلی کاهش یا افزایش بهرهوری سازمان، منابعانسانی است، لذا یکی از مسائلی که مدیران سازمانهای پیشرو را در دهههای آینده درگیر خود خواهدساخت، تلاش برای افزایش بهرهوری کارکنان است. با توجه به ویژگیهای منابعانسانی عوامل متعددی بر عملکرد منابعانسانی دخیل میباشند که یکی از مهمترین آنها، عواملفیزیکی موجود در محیط کاری است، که تا حد زیادی توسط محققان مربوطه، نادیده گرفتهشده است . بهاینمنظور، ابتدا،برخی از مشکلات، الزامات و عوامل معماری و محیطی موثر بر عملکرد منابعانسانی بررسی سپس نظرسنجی انجام گرفته- است، در این پژوهش نتایج حاصل از نظرسنجی جهت اولویت بندی عوامل بیانگر این است که عوامل معماری محیطیدر قالب دو گروه عوامل خارجی شامل تعبیه تسهیلاتی از جمله بانک، مدرسه، پارکینگ و غیره برای کارمندان، توجه به نمای خارجی، هندسه و قدمت ساختمان، طراحی فضای سبز و منطقه شهری مناسب از منظر ترافیک و آلودگی هوا و صوتی و عوامل داخلی شامل بهداشت، ایمنی، نورپردازی مناسب، نوع پنجرهها، تعبیه فضای سبز، نوع و قدمت تجهیزات،نوع چیدمان فضا، وجود موسیقی، اندازه فضا و رنگ فضا، تاثیر بهسزایی بر عملکرد پرسنل دارد. از آنجایی که کارمندان بیشتر زمان کاری خود را درون فضای کاری میگذرانند، تاثیر عوامل درونی بر عملکرد ایشان بیش از پارامترهای بیرونی است از اینرو نوع چیدمان و جزئیات فضای داخلی محیط کار، بر اساس نوع فعالیت و استراتژی سازمان، نظرات کارمندان و فرهنگ سازمانی متغیر خواهد بود.

اولویت بندی نقش عوامل فیزیکی و معماری محیط کار در ارتقای عملکرد پرسنل سازمان های پروژه محور Keywords:

سازمانهای پروژه محور , ارتقای عملکرد پرسنل , اولویت بندی , نظر سنجی , عوامل فیزیکی و معماری