گزینش ژنوتیپ های زردآلوی دیرگل متحمل به سرمازدگی بهاره

در اکثر سال ها به علت زودگلدهی و بروز سرمای دیررس بهاره، درختان زردآلو دچار سرمازدگی و کاهش عملکرد می شوند . از طرفی تنوع وسیع ژنوتیپ ها در باغات قدیمی و بذری زردآلو، احتمال گزینش ارقام برتر، دیرگل و مقاوم به سرما را به عنوان یک فرضیه محکم مطرح می نماید. در تحقیق حاضر، بررسی تنوع ژنتیکی و گریز از سرمازدگی بهاره در ژرم پلاسم زردآلوی نواحی مختلف استان قزوین با هدف شناسایی ژنوتیپ های دیرگل و متحمل به سرما از میان توده درختان بذری براساس دیسکریپتور بین المللی انجام گرفت. در نهایت 16 و 25 ژنوتیپ برتر زردآلو به ترتیب در منطقه بوئین زهرا و منطقه تاکستان برای بهره برداری های بعدی تحقیقاتی شناسایی و انتخاب شدند. این ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری از لحاظ بیشتر صفات بویژه صفات مرتبط با گل دهی داشتند. به طوری که اختلاف زمانی 12 روزه بین زمان آغاز گلدهی ژنوتیپ ها ثبت گردید. تجزیه کلاستر ژنوتیپ های برتر هر منطقه براساس صفات زمان گلدهی، آنها را در گرو ههای مجزا کاملاً دیرگل، دیرگل و نرمال قرار داد. در برخی از صفات مورد ارزیابی ضریب تغییرات فنوتیپی بالا و همچن ین بین تعدادی از صفات ضریب همبستگی فنوتیپی معنی داری مشاهده شد.

Keywords:

زردآلو , ژرم پلاسم , سرمازدگی , دیرگل