بررسی اثر مواد شیمیایی روی برطرف کردن نیاز سرمایی توت فرنگی

بر طرف نشدن نیاز سرمایی میوه توت فرنگی برای تولید در مناطق گرم در فصل های پاییز و زمستان یکی از دلایل محدود کننده کشت و کار این گیاه می باشد. یکی از راه های رفع این مشکل محلول پاشی برخی از تنظیم کننده های رشد گیاهی و مواد شیمیایی می باشد. برای این منظور آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در قالب اسپلیت پلات در زمان با 4 تیمار زمانی و 4 ماده شیمیایی از قبیل، اسید جیبرلیک در غلظت های 50 و 100 میلی گرم در لیتر، روغن ولک 2/5 و 5% ، نیترات پتاسیم 1/5 و 3% و دورمکس 0/5 و 1% در سه تکرار انجام شد و برخی از صفات کمی و کیفی از قبیل طول دمبرگ، میزان کلروفیل، طول دمگل، طول و عرض میوه، عملکرد، میزان ویتامین ث، درصد مواد قابل حل و اسید کل میوه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تیمار جیبرلین 50 میلی گرم در لیتر به طور قابل توجهی باعث افزایش محصول شده و با تیمار 6 هفته اختلاف معنی داری نداشت. همچنین اندازه میوه در تیمار دورمکس 1% افزایش داشت و نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان داد.

Keywords:

توت فرنگی نیاز سرمایی , مواد شیمیایی