شبیه سازی انسان در از منظر حقوق ایران و فقه

پدیده شبیه سازی انسان که قطعا می توان از آن به عنوان یکی از چالش های قرن جدید نام برد، توجه جامعه حقوقی بسیاری ازکشورها را به خود جلب کرده است. مساله شبیه سازی انسان و «کلونینگ» در قرن اخیر به یک بحث جهانی و همگانی تبدیل شده است. «کلونینگ» در علم زیست شناسی عبارت است از «تکثیر موجود زنده بدون آمیزش جنسی» و فعلا به عمل کاشت جنینی در روم اطلاق می شود که ابتدا در آزمایشگاه تولید شده باشد. به عبارتی کلونینگ تهیه یک کپی از انسان است که با جایگزین کردنهسته سلول های فرد مرجع و تکثیر آن سبب تولید یک فرد که دقیقا کپی فرد اول است می گردد. از آنجا که در شبیه سازی، فردتولید شده، کاملا شبیه فرد صاحب ژن خواهد بود، حتی خطوط سرانگشتان نیز از این شباهت مستثنا نیستند، این خطوط، در هر فرد،منحصر به همان شخص بوده عامل مهمی برای یافتن مجرم است. با این عمل، شخص صاحب ژن می تواند جرائمی را مرتکب شودو از چنگال قانون بگریزد، آنگاه عمل خویش را به فرد تولید شده، نسبت دهد یا برعکس. بنابراین، حقوق و آزادی طرفین، سلبخواهد شد. به علاوه، مجرم واقعی هم مشخص نمی شود و حق ان شخصی که مورد ظلم و تعدی قرار گرفته، از بین خواهد رفت.

Keywords:

شبیه سازی , تولید مثل , اهدای تخمک , اهدای جنین , حقوق ایران , فقه