بررسی رابطه افسردگی مادران با سلامت روانی فرزندان در شهر تبریز

پژوهش حاضر بر آن است تا رابطه ی بین افسردگی مادر و زیر مولفه های آن، با سلامت روانی فرزندان در شهر تبریز در سال ۱۴۰۰ را بررسی کند.روش تحقیق، همبستگی بوده و بر اساس هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل مادران و فرزندان آنها در شهر تبریز است که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری شامل ۲ پرسشنامه میباشد. -۱ پرسشنامه افسردگی بک -۲ (BDI-II) - IIپرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر((GHQ-۲۸، پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات لازم کدگذاری شده و توسط نرم افزار IBM SPSS Statistics۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. که بر مبنای آن مقادیر ویژه و درصد واریانس تبیین شده همبستگی پیرسون، افسردگی مجموعا ۳۸/۸۱۲درصد، سلامت روانی مجموعا ۹۳/۹۳۴درصد، ناامیدی مجموعا ۰/۸۲۸درصد،احساس گناه مجموعا ۰/۵۴۷درصد، انزوای اجتماعی مجموعا ۱/۷۸۲درصد و افکار خودکشی مجموعا ۰/۰۲۸ درصد از واریانس کل را تبیین میکند.یافته های پژوهش نشان می دهند که افسردگی مادران بر سلامت روانی فرزندان تاثیر منفی دارد و از این یافته مهم می توان در حوزه تصمیم گیری های آموزشی، حوزه سلامت اجتماعی و درمان و پیشگیری و اصلاح و تربیت بهره جست و با ارتقای سلامت روان مادران در جهت سلامت و سازندگی نسل آینده ساز جامعه کوشید.

Keywords:

افسردگی , سلامت روانی , ناامیدی , احساس گناه , انزوای اجتماعی , افکار خودکشی