کاهش اضطراب دانش آموزان با رویکردهای درمانی ذهن آگاهی و خودتنظیمی هیجانی

زمینه مساله: اضطراب مدرسه از اضطراب های رایج در میان دانش آموزان است. مطابق با پیشینه پژوهشی ذهنآگاهی وخودتنطیمی هیجانی از جمله روشهایی میباشند که در زمینه کاهش اضطراب میتوانند موثر واقع شوند. هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش ذهن آگاهی وآموزش خود تنظیمی هیجانی بر کاهش اضطراب مدرسه دانش آموزان دختر دوره متوسطه در شهر شاهیندژ انجام شد. روش: روش پژوهش، از نوع شبه تجربی است و از طرح پیش آزمون پس آزمون استفاده شد. شرکت کنندگان پژوهش ۴۵ نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول بودند. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود و افراد به صورت تصادفی نیز در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب مدرسه فیلیپس (۱۹۷۸) استفاده شده است. برنامه آموزش ذهن آگاهی به مدت ۷ جلسه، و آموزش خود تنظیمی هیجانی ۶جلسه، هر جلسه به مدت ۹۰دقیقه و ۲ بار در هفته برای گروه های آزمایشی اجرا شد. گروه کنترل نیز آموزشی دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان دادند که آموزش ذهن آگاهی بر اضطراب مدرسه دانش آموزان تاثیر غیرمعنادار داشته است. از سوی دیگر، آموزش خود تنظیمی هیجانی بر اضطراب مدرسه به طور معناداری اثربخش بوده و آن را کاهش میدهد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش می توانند علاوه بر افزایش دانش نظری در این زمینه، راهگشای تعیین تمهیدات لازم در راستای کاهش اضطراب مدرسه در دانش آموزان باشند.

Keywords:

اضطراب مدرسه , ذهن آگاهی , خودتنظیمی هیجان