اثربخشی آموزش خود شفقت ورزی بر نشخوار ذهنی و انزوای اجتماعی دانشجویان دختر کمالگرا دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودشفقت ورزی بر نشخوار فکری و انزوای اجتماعی دانشجویان دختر کمالگرا است. این پژوهش شبه آزمایشی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان کمالگرای دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بودند. نمونه پژوهش ۳۶ دانشجوی کمالگرا بود که به صورت تصادفی به (دو گروه آزمایش و کنترل) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه کمالگرایی تری شورت (۱۹۹۵)، مقیاس نشخوار ذهنی نالن و هوکسیما (۱۹۹۱) و مقیاس انزوای اجتماعی راسل و همکاران (۱۹۸۰) استفاده شد. برای گروه های آزمایش، آموزش خود شفقت ورزی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار شد .در حالی که گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس (آنکوا) نشان داد آموزش خود شفقت ورزی، میزان نشخوار ذهنی و انزوای اجتماعی دانشجویان دارای کمالگرایی را کاهش داد.

Keywords:

آموزش خودشفقت ورزی , کمالگرایی , نشخوار ذهنی , انزوای اجتماعی.