اثربخشی درمان جامع نگر دینی بر هوش معنوی و اضطراب کرونا در بیماران مبتلا به بیماری کووید ۹۱

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان جامعنگر دینی بر هوش معنوی و اضطراب کرونا در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بود. روش تحقیق آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری تمامی مردان و زنان مبتلا به بیماری کرونا در مشگین شهر بودند که از بین آنها ۵۰ نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند و با روش نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه ۲۵ نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. آزمودنیها قبل و بعد از اجرای مداخله به پرسشنامه های اضطراب کرونا ویسی و همکاران (۱۳۹۹) و هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) پاسخ دادند. برای تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد درمان جامعنگر دینی در افزایش هوش معنوی و کاهش اضطراب کرونا در بین بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تاثیر معناداری دارد و موجب افزایش تفکر وجودی انتقادی و آگاهی متعالی در بین آزمودنیها شدهاست. بر اساس یافته های به دست آمده میتوان گفت دین و درمانهای دینی موجب بهبود کیفیت زندگی در بحرانهای گسترده همانند شیوع بیماری کرونا دارد و سبب بهبود شاخصهای زندگی در افراد در معرض خطر میشود.

Keywords:

درمان جامع نگر دینی , کووید-۱۹ , هوش معنوی , اضطراب کرونا.