مدل یابی رابطه استرس شغلی و قصد ترک شغل کارکنان با نقش تعدیلگر قاطعیت مدیر

این تحقیق با هدف بررسی رابطه استرس شغلی و قصد ترک شغل با نقش تعدیلگر قاطعیتمدیر و تاثیر قصد ترک شغل بر برنامه ریزی نیروی انسانی انجام شده است. جامعه آماری، کارکنان بانکهای شهر فریمان، شامل ۲۲ بانک بوده است که براساس فرمول کوکران، ۱۵۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. اطلاعات به کمک پرسشنامه استاندارد برای هریک از متغیرها جمعآوری شد و روایی آن به روش روایی محتوایی و روایی صوری مورد تایید قرار گرفت. برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد و بر این اساس ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ۰/۷۳ به دست آمد که نشانگر پایایی بالای پرسشنامه میباشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات ، با استفاده از نرم افزارهای اس پی اساس و آموس انجام شده است. اصلیترین نتایج تحقیق نشان داد که :-۱ استرس شغلی با قصد ترک شغل کارکنان بانکهای شهر فریمان رابطه داشته است؛ -۲ قاطعیت مدیر، رابطه استرس شغلی با قصد ترک شغل را کاهش داده است؛-۳ محیط کاری پرفشار و استرس شغلی بالا در میان کارکنان باعث قصد ترک شغل در آنها شده است؛ ۴ برنامه ریزی نیروی انسانی در بانکها با به رهگیری از روشهای کمی امکانپذیر است. درپایان پیشنهاد شده است که برای پیشبینی عرضه و تقاضای نیروی انسانی در بانکهای شهر سقز، به ترتیب از روش نرخ روند و روش فن زنجیره مارکو استفاده شود.

Keywords:

استرس شغلی , قصد ترک شغل , قاطعیت مدیر , برنامه ریزی نیروی انسانی.