بررسی رابطه کیفیت زندگی زناشویی و فرزند آوری در زنان متاهل ۲۰ تا ۴۰ ساله شهر کرج

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه کیفیت زندگی زناشویی و تمایل به فرزند آوری در زنان متاهل ۲۰ تا ۴۰ ساله شهر کرج بود. روش تحقیق براساس هدف کاربردی و گردآوری اطلاعات همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر۱۲۰ زن متاهل ساکن شهر کرج بود. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگی زناشویی جانسون و همکاران و پرسشنامه گرایش به باروری در زنان راد و ثوابی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها ی آماری از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. بدین صورت که پرسشنامه های تکمیل شده، نمره گذاری شده و سپس وارد نرم افزار شد. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از یافته های توصیفی و از همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد کیفیت زندگی زناشویی با گرایش به باروری رابطه معنا دار دارد، یعنی با افزایش بعد مثبت کیفیت زندگی زناشویی میزان تمایل به باروری افزایش می یابد و همچنین رابطه بعد منفی کیفیت زندگی زناشویی و گرایش به باروری معکوس و معنادار بود، یعنی با افزایش نمره بعد منفی کیفیت زندگی زناشویی تمایل به باروری کاهش می یابد، در نتیجه پیشنهاد می شود دوره های آموزشی مرتبط با حل مسائل احتمالی زندگی زناشویی و توانمندی سازی زنان برای زنان و زوجین در آستانه ازدواج در دستور کار قرار گیرند .

Keywords:

کیفیت زندگی زناشویی , فرزند آوری , زنان متاهل