بررسی رابطه ی خودکارآمدی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه ی خودکارآمدی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان انجامگرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان در حال تحصیل در دوره ی متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. از میان آنها ۱۵۰ نفر توسط روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. و به پرسشنامه ی اشتیاق تحصیلی (اسکاوفیلی و باکر، ۲۰۰۲) خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینگ در سال ۱۹۹۷ ، پرسشنامه تاب آوری تحصیلی ARI توسط ساموئلز در سال ۲۰۰۴ پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها در بخش آمار توصیفی از گزارش فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آماراستنباطی از روش ضریب همبستگی رگرسیون استفاده شد.یافته ها: نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی و خود کار آمدی تحصیلی با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معناداریوجود دارد. ، تقریبا ۶۴ درصد از واریانس اشتیاق تحصیلی دانش آموزان بر اساس متغیرهای خود کارآمدی تحصیلی و تاب آوریتحصیلی قابل پیش بینی است. در نهایت، تحلیل مسیر نقش واسطه ای تاب آوری در رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاقتحصیلی دانش آموزان را تایید نمود. نتیجه گیری: در تبیین یافته ی حاضر میتوان اینگونه بیان کرد که خودکارآمدی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی با افزایش کارآمدییادگیری رابطه دارند. لذا میتوان بیان کرد که با افزایش خودکارآمدی تحصیلی و تاب آوری تحصیلی میتوان عملکرد تحصیلی بالاو در نهایت اشتیاق تحصیلی بالایی را از دانشآموزان انتظار داشت

Keywords:

خودکارآمدی تحصیلی , تاب آوری تحصیلی , اشتیاق تحصیلی , دانش آموزان