سنتز و بررسی خواص آنتی اکسیدانی نانوذرات کیتوزان حاوی عصاره انار در شرایط آزمایشگاهی

گیاهان دارویی به دلیل سهولت دسترسی، عوارض جانبی کمتر، سمیت اندک و قیمت ارزان به عنوان جایگزین های شیمیایی همواره مورد توجه بوده اند. اما برخی مواقع ترکیبات موجود در گیاهان در شرایط نامساعد محیطیء خاصیت درمانی خود را ازدست می دهند. به منظور حفظ و افزایش بازده خواص داروبی گیاهان می توان عصاره حاصل از آن ها را با استفاده از پلیمرهای طبیعی و بخصوص انواع زیست تخریب پذیر و قابل هضم در بدن، انکپسوله کرد. انتقال ترکیبات دارویی به جایگاه هدف، مشکل بزرگی در درمان بسیاری از بیماری ها است. با توجه به نتایج حاصل از بازده کپسولاسیون و ظرفیت بارگذاری عصاره انار در نانودرات کیتوزان، پژوهش ما بیانگر ظرفیت بالای نانو ذرات کیتوسان با حدود ۸۱% در انکپسوله سازی عصاره انار در درون ساختار خود بود. همچنین ظرفیت بارگذاری کل عصاره انار در ساختار نانو ذرات حامل حدود ۴۴% به دست آمد. در ادامه با بررسی نانو ذرات حاوی عصاره انار در سنجش های آزمایشگاهی درصد رهایش عصاره انار از نانوکپسول های ساخته شده حدود ۷/۴pH بود که بیانگر رهایش موثر دارو در شرایط روده بوده و ممکن است جذب دارو در آزمایش درونتن را بهبود ببخشد. مقایسه قدرت آنتی اکسید نانو ذرات حاوی عصاره انار در برابر عصاره خالص انار در غلظت یکسان ۱۳/۵ میلی گرم بر میلی لیتر بیانگر درصد مهار ۸۷ درصدی برای اعصاره انار در مقابل مهار ۶۲ درصدی نانو ذرات حاوی عصاره انار در همین غلظت بود که درصد پایین تر مهار در نانو ذرات با توجه به درصد آنکپسولاسیون و ظرفیت بارگذاری قابل توجیه می باشد. در نهایت نتایج حاصل از این پژوهش بارگداری عصاره انار در نانو ذرات کیتوسان را روشی مناسب برای افزایش پایداری و فراهمی زیستی عصاره انار داشته و استفاده از این روش برای انتقال هدفمند دارو در شرایط درونتن پیشنهاد می شود.

Keywords:

عصاره انار , نانوذرات کیتوسان , استرس اکسیداتیو , رهایش دارو , DPPH