بررسی تاثیر موسیقی و نواختن آن بر اضطراب و دلهره دانش آموزان

بی شک یکی از دلایل جذابیت پدربزرگها و مادربزرگها برای فرزندان و نوه هایشان چیزی جز موسیقی گویی نیست. در این میان،بوده اند پدربزرگها و مادربزرگهایی که به دلیل پیری و چروکیدگی صورتشان، بچه ها از آنها دوری گزیده اند اما آنها با هنرمندیو ظرافت خاص، موسیقی را با ریتم و آهنگ در می آمیخته و به این ترتیب، رابطه عاطفی خود را با نوه هایشان تقویت میکرده اند.موسیقی و موسیقی گویی پدیدهای است که قدمتی طولانی دارد؛ آنچنان که هیچ قوم و ملت کهنی را نمیتوان یافت که موسیقیهاو حکایتهای مذهبی، حماسی، اجتماعی و ... نداشته باشد. موسیقی به بچه ها در درک بهتر ارتباطها کمک میکند. با توجه بهاینکه موسیقی گویی یکی از بهترین و مهمترین راه های ارتباط نزدیک و تعامل سازنده بین معلم و دانش آموز است و استفاده از اینشیوه در آموزش به ماندگاری بهتر و ارتقای کیفیت یادگیری منجر میشود، این نوشتار با هدف تاکید بر ضرورت احیای موسیقی گوییدر حوزه آموزش به این موضوع مهم در باب اهمیت یادگیری از طریق موسیقی میپردازد. در این مقاله با استفاده از منابع موجودکتابخانه ای و میدانی و بهره گیری از مطالعات، و سندکاوی به گردآوری داده های مورد نیاز پرداخته شده و داده های گردآوریشده تجزیه و تحلیل شده است.

Keywords:

موسیقی , پیشرفت , اضطراب , تحصیل , دانش آموزان .