بررسی اثر بخشی آموزش گروهی کنترل خشم به شیوه عقلانی رفتاری عاطفیبرکاهش رفتار پرخاشگری دانش آموزان

نظام آموزشی تاثیر بسزایی درادراک خودکارآمدی افراد دارد. اگر نظام آموزشی به گونه ای برنامه ریزی گردد که براساس یادگیری درحد تسلط باشد و همه یادگیرندگان فرصت داشته باشند تا به سطح تسلط برسند و کم تر با دیگران مقایسه گردند تاثیرات منفی روی خودکارآمدی دانش آموزان نخواهد داشت . پرخاشگری یکی از مسائل مهم زندگی است و مشکلات برخاسته از آن، یکی از دلایل مهم ارجاع کودکان و نوجوانان برای دریافت کمک های روان شناختی محسوب می شود.از این اصطلاح برای توصیف بسیاری از انواع رفتارها از جمله بدخلقی ، بحث و مشاجره، زورگویی ، تخریب لوازم شخصی نزاع و بی رحمی استفاده می شود. عقیده بر آن است که خشونت و پرخاشگری جسمانی کودک، پیش درآمد رفتارهای ضداجتماعی دیگر است . اگرچه برخی از مولفان تلاش کرده اند پرخاشگری را به انگیزه های فطری و مسائلی مانند آن مربوط کننده پژوهش ها نشان داده اند که نه انگیزه های معطوف به خشونت و نه کشاننده های ناشی از ناکامی ، ریشه پرخاشگری انسان ها هستند. انسانها یکدیگر را مورد حمله قرار میدهند، زیرا واکنش های پرخاشگرانه را یاد گرفته و برای انجام آن انتظار پاداش داشته یا این پاداش ها را به دست آورده اند. از طرف دیگر، انسان موجودی است که به مدد رشد مغز و قابلیت های ناشی از آن، قادر به پیش بینی محتمل ترین پیامدهای رفتاری و معنایایی آن است ، اما چون پی بردن به این امر که زندگی شخص دیگری را به شکل نامطلوب تحت تاثیر قرار داده بسیار ناگوار است ، دریافت های خود را تحریف می کند و به جای فهم احساس اطرافیان، به توجیه های خود کامرواساز روی می آورد.

Keywords:

پرخاشگری , نوجوانان , مدرسه , دانش آموزان .