نگاهی بر قوانین مرتبط با سلامت و امنیت غذای

بنا به تعریف، زمانی امنیت غذایی وجود دارد که همه مردم در تمام اوقات دارای دسترسی فیزیکی و اقتصادی به غذای کافی، سالم و مغذی برای تامین نیازهای تغذیه ای خود باشند.دسترسی به غذای کافی و مطلوب و سلامت تغذیه ای از محورهای اصلی توسعه، سلامت جامعه است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در اصول سوم، بیست و نهم و چهل و سوم، ضرورت تأمین نیازهای اساسی، رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت در زمینه تغذیه، رفاه فردی و اجتماعی مورد تأکید قرار گرفته است. در حال حاضر عمده ترین متولیان حوزه سلامت و امنیت غذایی جامعهسه وزارتخانه جهاد کشاورزی ، وزارت صنعت و معدن و تجارت و وزارت بهداشت هر کدام در حوزه وظایف و اختیارات خود دارای قوانینی هستند . فرا بخشی بودن موضوع امنیت غذایی ضمن موازی کاری و تداخل در روند اجرای قوانین در بخشها و زیر بخشهای مختلف سازمانها و ارگانهای موچود گاه موجب تحمیل هزینه های سنگین به آحاد جامعه شده و اجرای برنامه های سیاستگذاری شده در زمینه تولید ، نگهداری ، فرآوری ، توزیع و مصرف و در نهایت سلامت را دچار اختلال می کند. ایجاد بستر مناسب جهت هماهنگی و تعامل هر چه بیشتر در اجرای قوانین بین سازمانها وارگانهای درگیر در مقوله سلامت و امنیت غذایی کشور ضروری به نظر می رسد

Keywords:

امنیت غذایی , قوانین , نظارت